Οι σκέψεις είναι φευγαλέες, άυλες, σαν σύννεφα που ταξιδεύουν στον νου μας. Δεν έχουν υπόσταση, δεν έχουν διάρκεια, δεν ζουν. Όμως, τα συναισθήματα που γεννιούνται από αυτές έχουν βάρος, ένταση και διάρκεια. Ζουν μέσα μας, καταγράφονται στο σώμα, στη στάση μας, ακόμα και στην αναπνοή μας.

Το σώμα μας δεν είναι αντικείμενο. Δεν είναι μηχανή που υπακούει σε εντολές, δεν είναι σκεύος προς διόρθωση ή έλεγχος. Είναι ένα πεδίο ζωντανής νοημοσύνης, ένας χώρος όπου η ενέργεια παίρνει μορφή, όπου το πνεύμα αναδιπλώνεται στην ύλη.

Η ζωή, όπως και η πρακτική της γιόγκα, είναι ένα συνεχές ταξίδι αλλαγών. Στιγμές σταθερότητας διαδέχονται στιγμές ανατροπών, και κάθε μέρα μας καλεί να προσαρμοστούμε σε νέες συνθήκες. Η προσαρμοστικότητα είναι η ικανότητά μας να παραμένουμε παρόντες και δεκτικοί, ακόμα και όταν το έδαφος κάτω από τα πόδια μας φαίνεται να αλλάζει.

Πόσες φορές έχεις πει ή κάνει κάτι παρορμητικά και το έχεις μετανιώσει λίγο μετά; Μια στιγμή έντασης, ένα σχόλιο που σε έθιξε, μια πρόκληση – και πριν καν σκεφτείς, αντιδράς. Αυτή η πρώτη αντίδραση συχνά δεν είναι παρά ένα κομμάτι ενός αέναου κύκλου: μια αντίδραση που γεννά άλλη αντίδραση, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί περισσότερη ένταση και αναστάτωση.

Η γαλήνη δεν είναι απλώς η απουσία ταραχής ή θορύβου· είναι μια ποιότητα ύπαρξης που ρέει βαθιά μέσα μας. Όπως διδάσκει η γιόγκα, είναι ένα από τα φυσικά μας χαρακτηριστικά, ένα από τα θεμέλια της αληθινής μας φύσης. Όμως, για να αγγίξουμε τη γαλήνη, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε τη σχέση μας με τον εξωτερικό και εσωτερικό κόσμο.

Humility is not the absence of power but the wisdom to use it with care. It is standing in the vastness of life and recognizing that you are both a speck of dust and a piece of the infinite.

Το σώμα μας είναι μια αρχαία γη γεμάτη ιστορίες. Δεν είναι απλώς ένα δοχείο για το πνεύμα· είναι ένας ιερός τόπος όπου κατοικούν οι μνήμες μας, τα τραύματά μας, οι ελπίδες μας. Είναι το πρώτο μας σπίτι και όμως, πόσο συχνά το ξεχνάμε, το αφήνουμε στην άκρη, σαν κάτι δεδομένο.

Το Τρατάκ (Trataka) είναι μια πανάρχαια πρακτική της Χάθα Γιόγκα που εστιάζει στην καλλιέργεια της συγκέντρωσης, της διαύγειας και της εσωτερικής ειρήνης. Στην κυριολεκτική του έννοια, σημαίνει «σταθερό βλέμμα», και αποτελεί μία από τις έξι καθαρτικές τεχνικές (Σατκάρμας) που βοηθούν τον ασκούμενο να καθαρίσει το σώμα, τον νου και τα ενεργειακά κανάλια.

Συχνά στρεφόμαστε στη γιόγκα με την προσδοκία να απαλύνουμε τους βαθύτερους πόνους που μας βαραίνουν. Οι εντάσεις στο κάτω μέρος της πλάτης, στους γοφούς, στο ιερό οστό και στα βάθη του σώματός μας φαίνεται να αντικατοπτρίζουν μια εσωτερική κατάσταση σύγχυσης και θλίψης. Αναζητούμε εκείνη την αίσθηση ελαφρότητας και αρμονίας, που μας κάνει να νιώθουμε ευκίνητοι και ανάλαφροι. Και έτσι, κινούμαστε, αναπνέουμε, προσπαθούμε να ξεκλειδώσουμε το σώμα μας—μέχρι που κάτι μέσα μας ξαναμπλοκάρει. Εκεί, το σκοτάδι επιστρέφει, και αναζητούμε αποσπάσεις και παρηγοριά έξω από εμάς.

The sound of our words, the mantras, is not simply a repetition of syllables. Each sound, each syllable, is a sacred vibration, a string that resonates with the very frequency of the universe. When we chant a mantra, we are not just speaking; we are immersing ourselves in a state of pure existence, where our voice becomes a sound current from which our true energy emerges.

Το ξεφλούδισμα των στρωμάτων του εαυτού είναι ένα τρυφερό, μεταμορφωτικό ταξίδι – ένα ταξίδι που μας καλεί να πλησιάσουμε στα βάθη της ίδιας μας της ύπαρξης. Είναι σαν να ξεφλουδίζεις ένα κρεμμύδι, αποκαλύπτοντας κάθε στρώμα με φροντίδα και περιέργεια. Στην αρχή συναντάμε τα εξωτερικά στρώματα, τις ορατές πτυχές της προσωπικότητας και της ταυτότητάς μας, τους ρόλους που υποδυόμαστε και τις ιστορίες που κουβαλάμε. Αυτά τα στρώματα είναι συχνά πυκνά, υφασμένα από τις υποθέσεις που έχουμε υιοθετήσει από τον κόσμο και από τις μάσκες που φοράμε για προστασία. Αλλά με κάθε στρώμα που απελευθερώνουμε, υπάρχει μια απαλότητα, μια απομάκρυνση αυτού που δεν είναι ουσιώδες.

Κάποιες φορές, για να ανακαλύψουμε την ομορφιά γύρω μας, χρειάζεται να θολώσουμε το βλέμμα μας. Όταν συστέλλουμε τα μάτια μας, οι σκληρές γραμμές της ασχήμιας αρχίζουν να ξεθωριάζουν, και το πρίσμα της πραγματικότητας αποκαλύπτει έναν ευρύτερο ιστό, γεμάτο από πολύπλοκες μορφές ομορφιάς. Όταν διακρίνουμε αυτό το σχέδιο, μπορούμε να ανοίξουμε και πάλι τα μάτια μας, και η ομορφιά του συνόλου μας περιβάλλει σαν φως.

Η γιόγκα υπόσχεται κάτι πέρα από το ατομικό μας ταξίδι, κάτι που μας συνδέει με τον ευρύτερο ιστό της ύπαρξης. Σε κάθε πρακτική, σε κάθε αναπνοή, καλούμαστε να θυμηθούμε ότι είμαστε μέρος ενός Όλου. Η γιόγκα είναι το μονοπάτι που μας οδηγεί πίσω σε αυτή την αλήθεια, ότι η φύση μας δεν περιορίζεται στο σώμα ή τον νου, αλλά επεκτείνεται πέρα από εμάς, σε κάθε τι γύρω μας.

Η Hatha Yoga είναι ένα ταξίδι που μας οδηγεί στην καρδιά της ύπαρξης, μια αναζήτηση της αρμονίας μεταξύ του φωτός και της σκιάς που ζουν μέσα μας.

We often fall into delusions and fantasies, preconceptions about what the practice is all about. What we expect from all of it, what is going to be delivered to us, the qualities and the abilities we acquire from it, projections about how the practice will deliberate us from the mind, anxiety, depression and fears.

Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο αυτόαγάπη και αποδοχή του εαυτού δεν εννοούμε τίποτα που να απαιτεί να κάνουμε ή να γίνουμε. Είναι μάλλον μια πνευματική κατάσταση στην οποία μπορούμε να αγκαλιάσουμε αυτό που είμαστε στην ουσία,και να το αφήσουμε να ακτινοβολήσει και να λάμψει στην προσωπικότητα μας.

Ξεκινάμε λοιπόν από το πιο χονδροειδές μέρος της ύπαρξης μας, το φυσικό σώμα που είναι το πρώτο στρώμα και ονομάζεται Annamaya kosha.

Είναι και αυτό που ταυτιζόμαστε περισσότερο γιατί μέσω αυτού μπορούμε να νιώσουμε, να αισθανθούμε να κινηθούμε και να αλληλεπιδράσουμε με το περιβάλλον.

Κάποια στιγμή ο άνθρωπος άρχισε να κοιτά βαθύτερα τον εαυτό του, άρχισε να αμφισβητεί και να νιώθει ότι υπάρχει κάτι περισσοτερο από το σώμα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του. Κι αυτό ήταν το πρώτο βήμα προς την εξέλιξη μαζί με την ανησυχία και την ανάγκη να μάθει τον εαυτό του λίγο καλύτερα.

Τι σημαίνει αλήθεια ανοίγω στην ζωη;

Ποια είναι αυτή η αίσθηση της ανοιχτότητας, της αποδοχής;

Τελευταίες μέρες της χρονιάς, και οι περισσότεροι από εμάς, κάνουμε ανασκόπηση των στιγμών, θέτουμε στόχους και προθέσεις για το νέο έτος, με χαμηλές ή υψηλές προσδοκίες. Περιμένοντας αυτήν την μετάβαση, εξέλιξη, αλλαγή.